Obserwatorium astronomiczne w Nehrybce

IC 405 * IC 410 * IC 417

IC 405 * IC 410 * IC 417

IC 405 * IC 410 * IC 417 * mgławice w gwiazdozbiorze Woźnicy.
Data : 04.10 – 24.12. 2013 r.
Miejsce : Nehrybka
Instrument : Refraktor TS APO 65Q
Kamera : QHY 9 , QHY 5
Montaż : EQ 6 PRO
Ekspozycja : 26 h 40 min. H alfa, 120:120:120 RGB
Obróbka : MaximDL , Photoshop CS5
Krótki opis obiektu :
IC 405 zwana też jako Mgławica Płonąca Gwiazda znajduje się w konstelacji Woźnicy w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi. Odkryta w 1892 roku. Mgławica Płonąca Gwiazda swoją nazwę zawdzięcza poszarpanym włóknom pyłu i gazu. IC 405 jest podświetlana przez jonizującą energię gwiazdy typu widmowego O, AE Aurigae. Gwiazda ta w odróżnieniu od większości gwiazd oświetlających mgławice, nie powstała w tej mgławicy. Około 2,5 miliona lat temu w pobliżu gromady Trapez doszło do bliskiego zbliżenia dwóch gwiazd o dużej masie. Doprowadziło to do wyrzucenia z gromady dwóch gwiazd uciekających z dużą prędkością. Jedna z tych gwiazd, AE Aurigae, w dalszym ciągu poruszająca się z prędkością 200 km/s napotkała i rozświetliła obłok gazu znany dziś jako Mgławica Płonąca Gwiazda. W mgławicy tej zachodzą dwa różne procesy nadające jej odmienne barwy. Wysokoenergetyczne światło AE Aurigae wybija elektrony z otaczającego gazu. Gdy zachodzi proces odwrotny i proton przechwytuje z powrotem elektron, wydziela najczęściej światło czerwone. Z kolei mieszanina światła czerwonego oraz niebieskiego pochodzącego od AE Aurigae i odbijanego przez otaczający pył nadaje obszarom mgławicy barwę purpurową. Oba rejony mgławicy są określane odpowiednio jako mgławica emisyjna (wydzielająca światło) oraz mgławica refleksyjna (odbijająca).
IC 410 mgławica emisyjna znajdująca się w gwiazdozbiorze Woźnicy w odległości około 12 000 lat świetlnych od Ziemi. Jest powiązana z gromadą otwartą NGC 1893. Rozciąga się na przestrzeni ponad 100 lat świetlnych. Chmury świecącego gazu wodorowego mgławicy zostały wyrzeźbione przez wiatr gwiezdny oraz promieniowanie gwiazd gromady NGC 1893. W obszarze IC 410 znajdują się dwa niezwykłe obłoki gazu i pyłu nazwane kijankami. Są one zbudowane z gęstszego i chłodniejszego gazu niż ten w mgławicy, mogą też być obszarami formowania się nowych gwiazd. Ciągną się one na przestrzeni około 10 lat świetlnych rzeźbione przez wiatr i promieniowanie gromady NGC 1893. Po lewej u góry mamy mgławicę IC 417.


Opis obiektów znajdujących się w kadrze.


Copyright © by Antoni Chrapek. All Rights Reserved Frontier Theme