Obserwatorium astronomiczne w Nehrybce

Moje obserwacje

Jak prowadzić obserwacje Słońca

Są dwa bezpieczne sposoby patrzenia na Słońce: projekcja obrazu na ekranie oraz bezpośrednia obserwacja przy użyciu filtra. Ja wybrałem projekcję na ekranie. Promienie słoneczne po przejściu przez okular tworzą na ekranie obraz Słońca o dużej średnicy nawet do 50 cm, wszystko zależy od odległości okularu od ekranu i użytego okularu. Gdy tylko na Słońcu są plamy, klasyfikuję grupy wg.(Patryka S.McIntosza) zliczam ilość plam następnie obliczam liczbę Wofa R=k(10f+g) gdzie R jest liczbą Wolfa, f – liczbą grup, g – liczba wszystkich plam, k – współczynnik, we wzorze zależy od obserwatora i instrumentu, na początek należy przyjąć k = 1. Po wykonaniu tej czynności przystępuję do zaznaczenia grup plam na specjalnym do tego wcześniej przygotowanym szablonie w celu określenia ich współrzędnych i pomiaru średnic plam w grupach. Po tym wszystkim dalsze obliczenia wykonuję już przy komputerze za pomocą programu. Wszystkie dane zapisuję w swoim dzienniku obserwacyjnym. Oprócz tego gdy są ładne grupy plam wykonuję zdjęcia które można obejrzeć w galerii.

Codzienny obraz Słońca z SOHO

UWAGA!  Obserwacje Słońca są niebezpieczne. Brak odpowiedniego zabezpieczenia oczu może spowodować uszkodzenie wzroku po najkrótszym nawet spojrzeniu na tarczę Słońca przez lunetę czy teleskop.

 

Wykres przedstawia ilość wykonanych obserwacji w poszczególnych latach.

 

 

Wykres przedstawia wieloletnie zmiany Liczby Wolfa, pokazuje okresowość tych zmian i ich przebieg oraz okres wzmożonej aktywności Słońca która występuje co 11 lat.

 

 

Wypływanie pola magnetycznego podczas każdego cyklu aktywności koncentruje się w dwóch pasach, położonych po obu stronach równika słonecznego, przesuwających się stopniowo ku niemu. Pasy te rozciągają się początkowo aż do mniej więcej 45 stopni od równika, by następnie, w miarę upływu cyklu, zbliżać się do niego na odległość około 5 stopni.
Wykres przedstawiający zmiany czasowe położenia plam na tarczy Słońca nazywamy wykresem motylkowym z racji jego wyglądu, przypominającego skrzydła motyla.
Przesuwanie się pasów aktywności słonecznej ku równikowi można bardzo łatwo zaobserwować za pomocą projekcyjnej metody obserwacji Słońca, śledząc zmiany szerokości heliograficznej miejsc pojawiania się plam słonecznych na tarczy.

 

Copyright © by Antoni Chrapek. All Rights Reserved Frontier Theme